Zweverig of met de voeten op de aarde?

Als ik mensen hoor zeggen dat iets zweverig is, ben ik altijd benieuwd hoe ze dat bedoelen.

Vaak gaat het dan over vertrouwen op je intuïtie of leven met het ritme van de natuur.
Zaken waar we in de huidige tijd minder mee in contact lijken te staan.

Terwijl dat dingen zijn die we onbewust elke dag doen. Het zit in onze natuur en wat mij betreft is er niks aardser dan dat.

Onze voorouders zaaiden bijvoorbeeld op momenten dat de maan gunstig stond. Dat is geen magie, maar heeft te maken met de invloed van de maan op het water op de aarde (en dus ook op het sap in planten en zaadjes). Onbewust was die kennis in hen aanwezig. Doorgegeven door de generaties voor hen.

En hoe vaak hebben we niet een voorgevoel? Je voelde iets en hebt er niet naar gehandeld, want je verstand zei iets anders. Later bleek je gevoel te kloppen. ‘Had ik toen toch maar…’. Dat is je intuïtie die je wilde helpen.

Met name de verschillende religies hebben ons doen willen geloven dat er maar 1 is waar we op moeten vertrouwen, omdat die alles weet en bepaalt. Waardoor mensen op zaken buiten zichzelf zijn gaan vertrouwen.

Terwijl alle kennis die je nodig hebt, al in je zit. De beste beslissingen maak je door bij jezelf te rade te gaan en dat wat je in de natuur ziet gebeuren. Niks zweverigs aan wat mij betreft! Juist met 2 voeten op (in) de aarde.

En persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit zijn voor mij de weg om weer dichter bij je ware zelf te komen en daarmee bij deze waardevolle bronnen van kennis. Een proces van bewustwording en heling.

In de jaartraining die ik vanaf september ga begeleiden, ga je dit proces een jaar lang aan. Je gaat aan de slag met de patronen en overtuigingen die je nu nog belemmeren, je gaat je pijnstukken helen en contact maken je innerlijk kind om zo weer je ware zelf te worden en in hartsbewustzijn te stappen. Je leert jezelf heel goed kennen en opent jezelf voor de bron aan kennis en liefde in jezelf.